لوله استیل یکی از کاربردی ترین لوله ها می باشد. همان طور که از اسم این لوله مشخص است؛ این لوله از استیل ساخته می شود. استیل نوعی آلیاژ می باشد که برای تولید آن از آهن و کربن استفاده می شود. نکته مهم درمورد استیل این است که میزان کربن آن باید کمتر از دو درصد باشد. میزان شکل پذیری، میزان استحکام و سختی این آلیاژ به نوع و میزان عناصری که به آن اضافه می شود بستگی دارد. هر چه میزان کربن آلیاژ استیل افزایش یابد، سختی این آلیاژ نیز افزایش می یابد. البته افزایش میزان کربن میزان شکل پذیری استیل را کاهش می دهد. امروز در این مطلب به بررسی لوله استیل می پردازیم.
لوله استیل
لوله استیل چیست؟ چه ویژگی هایی دارد و در چه مواردی استفاده می شود؟
همان طور که شما نیز می دانید لوله یک قطعه کاربردی است که در خطوط لوله کشی مختلف استفاده می شود. لوله استیل نیز از جمله پرکاربردترین لوله ها می باشد. در تولید این لوله از عناصر مختلف استفاده می شود که باعث ایجاد مزیت های فراوانی در لوله های استیل می شود. در واقع این لوله یک سری مزیت دارد که باعث افزایش کاربرد آن می شود. برای مثال این لوله در مقابل شرایط هوایی نامساعد و رطوبت ماندگار است. این لوله در برابر مواد شیمیایی که خاصیت خورنده دارند نیز مقاومت دارد، لک نمی زند، دچار زنگ نمی شود و خیلی ساده تمیز می شود. هر چه مقدار عنصر کروم در این آلیاژ را افزایش دهیم؛ میزان پایداری این آلیاژ در برابر مواد شیمیایی و خورنده نیز افزایش می یابد. بر اساس محل نصب این لوله، نوع و میزان غلظت مواد خورنده محل نصب، میزان حرارت و دمای محیط، خاصیت ضد زنگ بودن لوله استیل متغیر است. مهم ترین ویژگی این لوله این است که محیط های شیمیایی و در برابر رطوبت مقاوم است. و هم چنین این لوله قابلیت تحمل دمای بسیار بالا و بسیار پایین را نیز دارد. این نوع لوله در انواع مختلف تولید می شود و در اختیار مشتری قرار می گیرد. بر اساس کاربرد؛ این نوع در سه نوع مختلف تولید می شود. لوله صنعتی، لوله دکوراتیو و لوله صنایع غذایی.
لوله استیل
چرا لوله استیل زنگ نمی زند؟
در بخش قبل به این نکته اشاره شد که وجود عنصر کروم در لوله استیل؛ باعث افزایش مقاومت آن در برابر موادی می شود که خاصیت خورنده دارند. در جایی که آلیاژ استیل در مجاورت با هوا قرار می گیرد؛ به جای آهن موجود در این آلیاژ، عنصر کروم به این دلیل که میل شدید به اکسید شدن دارد؛ با اکسیژن موجود در هوا واکنش می دهد. در ادامه این واکنش یک لایه بسیار نازکی ایجاد می شود؛ این لایه نازک در واقع اکسید کروم می باشد و با چشم نیز دیده نمی شود. اکسیدهای ایجاد شده بر روی این آلیاژ دارای اتصالات بسیار قوی هستند. در نتیجه لایه ایجاد شده از این اکسیدها، متراکم و غیر قابل نفوذ می باشد. در نتیجه این لایه نفوذ ناپذیر به عنوان یک لایه محافظ عمل می کند؛ این لایه از ایجاد ارتباط و انجام واکنش بین اکسیژن و لایه های زیرین آلیاژ استیل پیشگیری می کند.
لایه اکسید ایجاد شده از واکنش اکسیژن و کروم نوعی سرامیک است و مقاومت بسیار بالایی دارد. در صورتی که در محیط اکسیژن به مقدار کافی وجود داشته باشد؛ هنگام اجرا شدن خراشیدگی و یا ایجاد بریدگی روی سطح لوله استیل، عنصر کروم که در سطح لوله وجود دارد، با سرعت زیادی اکسیده می شود، در نتیجه از ایجاد ارتباط بین سطح خراشیده شده و بریده شده با اکسیژن جلوگیری می کند. به این فرآیند که در آلیاژ استیل رخ می دهد خود ترمیمی گفته می شود. در محیط هایی که کلر و نمک به مقدار زیادی وجود دارد؛ سطح خارجی لوله که به عنوان یک محافظ عمل می کند در معرض تخریب بیش تر قرار می گیرد. برای جلوگیری از این آسیب به آلیاژ استیل عناصر کمک کننده اضافه می کنند. در این صورت این نوع لوله در برابر مواد شیمیایی ماندگاری بالایی پیدا می کند.
